The House of the Rising Sun to jedna z najsłynniejszych folkowych ballad amerykańskich, wykonywana w kręgach folkowo-bluesowych. Znana także jako „House of the Risin' Sun”, „The Rising Sun Blues”, „House in New Orleans”, „In New Orleans”.
Zespół The Animals zarejestrował The House of the Rising Sun dokładnie 55 lat temu, 18 maja 1964 za pierwszym podejściem - na żywo. W Wielkiej Brytanii singel został wydany przez Columbię 19 czerwca, w USA przez wytwórnię MGM dwa miesiące później. Co ciekawe w wersji angielskiej był to najdłużej trwający singiel (z dotychczas wydanych) - 4 minuty i 29 sekund. Amerykanom wystarczyły 2 minuty i 58 sekund 🙂
Według Johna Lomaxa, pioniera amerykańskiej muzykologii, pieśń była znana w środowisku muzycznym Nowego Orleanu bardzo dawno. Sama nazwa „Rising Sun”, w formie określenia domu publicznego, pojawiła się w licznych amerykańskich piosenkach już w wieku XVII. Nie jest powiedziane wprost, że bohaterka (początkowo narratorem była bowiem kobieta) trudniła się prostytucją, bez wątpienia jednak żyła wśród alkoholików i hazardzistów. Pomimo złych przeżyć zamierza powrócić do miejsca zwanego Rising Sun, aby spędzić tam resztę życia.
Wersje późniejsze są opowieścią mężczyzny, którego pochłonął grzech i występek. Tak też przedstawił historię zespół The Animals, wzorując się na wersji Vana Ronka, nagranej przez Boba Dylana w listopadzie 1961 roku. Eric Burdon tak mówił kiedyś o tej balladzie: The House Of The Rising Sun to piosenka, która była mi przeznaczona. Była stworzona dla mnie, a ja byłem stworzony dla niej. To prawda, bo nikt inny nie nadał jej takiego emocjonalnego wyrazu tak mocnym, drapieżnym głosem.
| There is a house in New Orleans They call the Rising Sun And it's been the ruin of many a poor boy And God I know I'm one My mother was a tailor Now the only thing a gambler needs Oh mother tell your children Well, I got one foot on the platform Well, there is a house in New Orleans |
Jest taki dom w Nowym Orleanie Który nazywają Domem Wschodzącego Słońca. Doprowadził do ruiny niejednego biednego chłopca. Na Boga, wiem, jestem jednym z nich. Moja matka była krawcową, Jedyna rzecz, której gracz potrzebuje, O, matko, powiedz dzieciom, Stoję z jedna stopą na peronie, Jest taki dom w Nowym Orleanie tłum. Wojciech Mann |
Zespół The Animals powstał w 1963 roku po dołączeniu Burdona do The Alan Price Combo. Eric Burdon (vocals), Hilton Valentine (guitar), Chas Chandler (bass), Alan Price (keyboards) i John Steel (drums) to skład pierwotny. Muzycy grali przede wszystkim rhythm and bluesa. Już we wczesnych dokonaniach grupy daje się zauważyć psychodeliczne cechy – długie i powtarzane gitarowe riffy oraz wibrujące pasaże organowe. Grupa cierpiała na typowy dla rockowego świata syndrom konfliktu indywidualności. Wokalista Eric Burdon ("najczarniejszy głos wśród białych"), organista Alan Price czy gitarzysta Hilton Valentine często reprezentowali różne idee muzyczne. Sytuacja taka prowadziła do ciągłego napięcia w grupie, a w konsekwencji do zmian personalnych (w 1965 roku odszedł Price - jako powód podał lęk przed lataniem samolotem) i ostatecznego rozpadu grupy.
Zespół próbował reanimować Burdon tworząc w 1967 zespół Eric Burdon and the New Animals, który przetrwał prawie dwa lata i definitywnie rozpadł się pod koniec roku 1968. Po tym przedsięwzięciu Burdon utworzył grupę The War. Inni muzycy związani z grupą bądź rozpoczęli karierę solową, bądź wtopili się w rockowy pejzaż dołączając do innych grup. Ostatnim epizodem w działalności grupy było ponowne połączenie się w oryginalnym składzie w 1976 i nagranie albumu "Before We Were So Rudely Interrupted", a potem jeszcze raz muzycy spotkali się w 1983 roku - owocem była płyta "Ark".
Zespół w starym składzie wystąpił w Polsce tylko raz – w 1965 roku w Warszawie. W następnym, jako The Animals II (z gitarzystą Hiltonem Valentine'em i perkusistą Johnem Steelem), przyjechał do Polski na tournee, koncertując w Toruniu, Łodzi, Ustroniu, Poznaniu i Opolu. W 1998 r. wraz z grupą Flying I Band swoje największe przeboje zagrał w Warszawie wokalista Animalsów – Eric Burdon. Potem między innymi 2006, 2008, 2016, 2017, 2018, 2019...
Dodaj komentarz